"Äre b'shvat" d'Erneierung!
A wat ass Tu B'Shvat?
Säin Numm kënnt aus Hebräesch, d'Bréiwer "Tet a Vav" bilden "Tu" déi en numeresche Wäert vu 15 huet, a B'Shvat bezitt sech op de Mount "Shvat"
Dësen Datum ass ee vun de véier Deeg vum Joer genannt "Rosh HaShanah" (Kapp vum Joer) Déi aner Deeg sinn: Éischt vun Nisan, éischt vun Elul, an déi éischt vun Tishrei.
Tu Bishvat gëtt als Rosh Hashanah vun de Beem ugesinn, wat d'Fuerderung ugeet fir den Zénger vun hiren Uebst ze trennen, dëst sinn de "Mazerot" (Zénger) déi eis Leit verpflicht sinn aus der Produktioun vun all Joer ze trennen (nëmmen a Friichten).
De 15. Shvat (Tu Bishvat) markéiert den Ufank vun engem Neie Joer "wat d'Uebst ugeet", a gëtt och als Rosh HaShanah ugesinn a Relatioun mat de Gesetzer vun "neta revai" d'Fruucht vum véierte Joer, déi nëmmen zu Jerusalem verbraucht ka ginn oder erléist fir Sue fir Liewensmëttel ze kafen fir zu Jerusalem ze konsuméieren.
Eis Weisen hunn dësen Datum als Grenz tëscht engem Joer an dem nächste fir Uebstbeem designéiert, well bis deen Datum ass de gréissten Deel vum alljährlechen Nidderschlag scho gefall an de Séi huet ugefaang d'Beem ze ernären, dofir ginn d'Uebst, déi vun dann un wuessen, als Produkt vun engem Neie Joer ugesinn.
Och wann et op dësem Dag kee Verbuet vun der Aarbecht ass, nach d'Verpflichtung vu Festivitéiten, och net ze Freed doriwwer, huet et awer e gewësse festleche Charakter, et ass üblech Uebst ze iessen, déi hei am Land vun Israel wuessen, an och déi, déi nach net an där Saison giess goufen, fir iwwer hinnen de Segen vum "Shehecheyanu" ze recitéieren.
Dësen Dag verkënnegt d'Liewe vum Land vun Israel, well op dësem Dag gëtt d'Kraaft vu sengem Buedem erneiert, wéi et ufänkt Uebst ze droen an seng inherent Guttheet ze weisen.
Wéi d'Tora seet:
"E Land vu Weess a Gerste, vu Rebe, Figebam a Granatapfel, e Land vun Olivebeem an Hunneg" (Deuteronomium 8:8)
Dëst ass den Dag wou de Buedem vun Eretz Israel erneit Kraaft kritt fir säi räiche Räichtum z'erreechen, wat eng grouss Freed ass fir dat jiddescht Vollek, dat d'Land besëtzt, et gär huet an no se seet!
De Breslev Garden recommandéiert: